De laatste keer dat schaatstocht de Noorder Rondritten gereden werd was op 8 januari 1997. Maar de organisatie van de tocht is bijna dertig jaar later nog springlevend en kijkt reikhalzend uit naar een nieuwe editie.
Zélfs als het hartje zomer is, blijkt als twee bestuursleden met Niiwino Geertsema en Maartje Ettema in gesprek gaan tijdens Rondje Zummer.
‘Je moet ervan begeistert zijn’
Janny Donkerbroek is de veteraan van het bestuur. ‘Ik zit er al bijna dertig jaar in’, zegt ze. ‘Soms is het frustrerend om bestuurder te zijn van iets wat misschien nooit meer komt. Maar je moet wel volhouden en ervan begeistert zijn.’
Datzelfde woord gebruikt ook Ronald de Haan. Hij was voorzitter en is als bestuursadviseur blijven plakken. ‘Ik hou van schaatsen, ik heb vroeger ook rondjes Winsum geschaatst. Als je dat gevoel hebt en je komt bij zo’n club, dan blijf je erbij.
Soms is het frustrerend om bestuurder te zijn van iets wat misschien nooit meer komt
Hij is positief gezind over de toekomst van de Noorder Rondritten. ‘Iedere dag komt ‘ie een stukje dichterbij. Dat de ritten georganiseerd gaan worden, staat als een paal boven water.’
Al vanaf jonge leeftijd
‘Je moet er op verdacht zijn dat het altijd komen kan’, stelt Donkerbroek. ‘Als het winter wordt en het begint te vriezen, dan krijgen we allemaal een beetje koorts. Dat had ik als klein meisje al en het is nog steeds zo.’
‘Het is soms frustrerend, maar je moet het blijven volhouden’
Al varend op het water waar ooit wellicht weer geschaatst wordt, laat Donkerbroek in een boek over de Noorder Rondritten een foto zien van Jan Uitham in 1963. Verscholen in de hoek staat een achtjarige Donkerbroek.
‘Ik logeerde hier bij opa en oma in Winsum en heb altijd leren schaatsen’, zegt ze. ‘Hun knecht bond me dan schaatsen onder, goed stevig en strak, en op zijn rug werd ik op het Winsumerdiep gezet en dan red je je maar.’
‘Toen hadden we veel meer winters’, weet ze nog. ‘Dan ga je meer tochten maken.’
Veel veranderd
Het duurt nog even voor het weer winter is, maar als de temperaturen het straks toelaten, zullen de tochten op veel manieren anders gaan.
‘Vroeger kon je rekenen op de politie en de brandweer’, weet De Haan. ‘Tegenwoordig moet je alles zelf organiseren. Dus we hebben met het Rode Kruis afspraken gemaakt en met beveiligingsorganisaties. Je bent er nu zelf verantwoordelijk voor.’
Er gaan tienduizenden mensen over het ijs, dus het moet echt sterk zijn
De organisatie houdt andere evenementen ook goed in de gaten. ‘Hoe doen ze het bijvoorbeeld bij de 4Mijl? Daar kunnen we weer dingen van leren.’
Hoop niet opgeven
Maar voordat het zover is, moet het ijs dik genoeg zijn. ‘Bij zwart ijs moet dat 20 centimeter zijn. Bij sneeuwijs nog iets meer. Er gaan tienduizenden mensen over het ijs, dus het moet echt sterk zijn’, aldus De Haan.
Donkerbroek hoopt een van die tienduizenden te zijn, als het zover is. ‘Als je die hoop niet hebt, kun je dit werk niet doen. Dan raak je het gevoel kwijt.’
Ondertussen zijn er wel alternatieven voor mensen die niet kunnen wachten tot het weer flink vriest. Zo kan de route ook op de fiets worden afgelegd.
Voor de uitzending, plak de volgende link:
https://www.rtvnoord.nl/cultuur/1334869/bestuur-schaatstocht-noorder-rondritten-houdt-de-moed-erin-iedere-dag-komt-ie-een-stukje-dichterbij